Δικαιώματα και υποχρεώσεις του τουρίστα / καταναλωτή
Το Υπουργείο Τουρισμού έχει την ευθύνη για τη δημιουργία του αναγκαίου θεσμικού πλαισίου για την αποτελεσματική προστασία του τουρίστα / καταναλωτή. Η επίτευξη, του στρατηγικού στόχου που έχει θέσει το Υπουργείο μας και αφορά στην ποιοτική αναβάθμιση του προσφερόμενου τουριστικού προϊόντος είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την προστασία του τουρίστα / καταναλωτή.
Σχέση ξενοδόχων – πελατών
Η σχέση ξενοδόχων – πελατών, για όλα τα τουριστικά καταλύματα της χώρας (ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια ή διαμερίσματα, οργανωμένες κατασκηνώσεις κτλ.) ρυθμίζεται στο αρθ. 8 του ν. 1652/1986 (ΦΕΚ 167/Α).
Τουριστικά γραφεία
Κάθε συναλλαγή με τουριστικά γραφεία, πρέπει να συνοδεύεται από έγγραφη ενημέρωση για τους αναλυτικούς όρους της παροχής των συγκεκριμένων κάθε φορά υπηρεσιών, σύμφωνα με τον ν. 393/76 (ΦΕΚ 199/Α). Το τουριστικό γραφείο έχει την ευθύνη έναντι του καταναλωτή για όλες τις συμβατικά συμφωνηθείσες υπηρεσίες ακόμα (υπό προϋποθέσεις βέβαια) και για εκείνες που παρέχονται από τρίτους (ξενοδοχεία, κέντρα εστίασης, ενοικίαση αυτοκινήτων κτλ.).
Πακέτα οργανωμένων διακοπών και περιηγήσεων
Για τα πακέτα οργανωμένων διακοπών και περιηγήσεων, σύμφωνα με το π.δ.339/96, είναι υποχρεωτική η σύναψη σχετικής σύμβασης (άρθρο 4) μεταξύ του παρόχου της υπηρεσίας και του πελάτη / τουρίστα. Στην σύμβαση αυτή πρέπει να γίνεται αναλυτικά μνεία όλων των όρων των παρεχόμενων υπηρεσιών (π.χ. τιμή, κατηγορία του καταλύματος, τα μέσα μεταφοράς, τα παρεχόμενα γεύματα, πληροφορίες σχετικά με τα διαβατήρια, προϋποθέσεις ακύρωσης, ξεναγήσεις, εισόδους σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία κτλ). Σε περίπτωση πλημμελούς εκτέλεσης μέρους ή του συνόλου του συμφωνημένου τουριστικού πακέτου ο καταναλωτής / τουρίστας έχει έναντι του αντισυμβαλλόμενου διοργανωτή σειρά δικαιωμάτων ή και αξιώσεων που περιγράφονται στα άρθρα 4 & 5 του π.δ. 339/96.
Άγρα πελατών – κατευθυνόμενες αγορές
Σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 3 του ν. 2160/93 (Φ.Ε.Κ. 118 Α΄), όπως τροποποιήθηκε με τα άρ. 53 του ν. 3498/2006 (Φ.Ε.Κ. 207 Α΄) και του άρ. 27 του ν. 2636/1998 (Φ.Ε.Κ. 198 Α΄) απαγορεύεται ρητά η παρότρυνση ή παρενόχληση προσώπου ή ομάδας προσώπων να κάνουν αγορές ή χρήση υπηρεσιών σε συγκεκριμένα καταστήματα. Ο τουρίστας – καταναλωτής πρέπει να έχει την ευχέρεια να ερευνά τις αγορές, να συγκρίνει τιμές, πριν αποφασίσει ποια υπηρεσία θα κάνει χρήση ή ποιο προϊόν θα καταναλώσει / αγοράσει.
Χρονομεριστική μίσθωση ή Time-Sharing
Χρονομεριστική μίσθωση ή Time-Sharing είναι ένας τρόπος απόκτησης δικαιώματος χρήσης ενός τουριστικού καταλύματος, συνήθως για λίγες μέρες ανά έτος, για χρονικό διάστημα (3) τριών έως εξήντα (60) χρόνων. Με την υπ’ αρ. Ζ1-130/21.2.2011 κοινή υπουργική απόφαση (Φ.Ε.Κ. 295 Β΄) προσαρμόζεται η ελληνική νομοθεσία προς την Οδηγία 08/122/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 14ης Ιανουαρίου 2009, για την προστασία των καταναλωτών ως προς τις συμβάσεις χρονομεριστικής μίσθωσης. Μεταξύ άλλων ορίζεται η υποχρέωση παροχής των αναγκαίων πληροφοριών πριν τη σύναψη της σύμβασης, το περιεχόμενο της σύμβασης, το δικαίωμα του καταναλωτή να υπαναχωρήσει από τη σύμβαση εντός 14 ημερών από τη σύναψή της, η διαδικασία προσφυγής σε περίπτωση παράβασης της κείμενης νομοθεσίας.
Προστασία κατά τη μεταφορά
Τα δικαιώματα των ευρωπαίων καταναλωτών κατά τη μεταφορά, τόσο στο εσωτερικό μιας χώρας όσο και μεταξύ των χωρών μελών, ρυθμίζονται από τους ακόλουθους Κανονισμούς ανά μέσο μεταφοράς:
1. Αεροπορικές μεταφορές
Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 11ης Φεβρουαρίου 2004 για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91
Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2027/97 του Συμβουλίου της 9ης Οκτωβρίου 1997 για την ευθύνη του αερομεταφορέως σε περίπτωση ατυχήματος
Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 889/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13ης Μαΐου 2002 για την τροποποίηση του κανονισμού (EΚ) αριθ. 2027/97 του Συμβουλίου για την ευθύνη του αερομεταφορέα σε περίπτωση ατυχήματος
Σχετικά με τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία (ΑΜΕΑ) όταν ταξιδεύουν αεροπορικώς, αυτά ρυθμίζονται με τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1107/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 5ης Ιουλίου 2006.
2. Σιδηροδρομικές μεταφορές
Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1371/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2007 σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των επιβατών σιδηροδρομικών γραμμών
3. Μεταφορά με λεωφορεία και πούλμαν
Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 181/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Φεβρουαρίου 2011 για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2006/2004
4. Θαλάσσιες μεταφορές
Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1177/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 24ης Νοεμβρίου 2010 για τα δικαιώματα των επιβατών στις θαλάσσιες και εσωτερικές πλωτές μεταφορές και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2006/2004.
Τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των επιβατών και των μεταφορέων στις επιβατικές τακτικές θαλάσσιες μεταφορές ρυθμίζονται επιπλέον από τις διατάξεις του ν. 3709/2006 (Φ.Ε.Κ. 213 Α΄).
πηγη :Υπουργειο Τουρισμού
